Nok ei utfordring! :)

Lisje Astrid har utfordra meg!  Det er ein sitatstafett der det er meininga å skrive ei historie med eit morsomt sitat. Og eg kjenner no ikkje mi begrensing, og må no i dette tilfellet fortelje om då eg var gravid med draumetausa. I niande månad, var dagane lange, og kjedelege. Så når Mc.Dreamy skulle køyre papp frå opprydning på jobben sin, til forbrenningsanlegget i Ålesund, fekk eg bli med. Einaste aberet var lukta som fyller heile området. Veldig kvalmande... Så når vi kom inn til porten, kravla eg meg ut av varebilen. Min kjære køyrde bort til vekta og informasjonen, og dernest lesste av. Det lukta rimeleg gale heilt på enden av plassen, så eg fann fort ut at det var like godt å setje seg inn i bilen igjen. Når vi skulle køyre ut att, stoppa vi ved informasjonen igjen, der ein lett forvirra mann kika ned på skjermen og sa : "Dette forstår eg ikkje? Bilen er hundre kilo tyngre no, enn då du kom?" ...................................................................................................

Altså; eg vil presisere at eg kun var 91,3 kilo på det tyngste, og eg var veldig VAKKER trass i ekstra kilo og vatn i kroppen... :))))))))) Og den stakkars mannen inni bua blei ganske lang i trynet, når han oppdaga kvifor bilen hadde auka vekta. Vi har ledd av dette så mange gongar i ettertid, men eg var ikkje særleg høg i hatten der og då... Veit ikkje om utfordringa er heilt korrekt utført, men mottoet må bli: Ikkje gå inni ein bil som skal opp på ei vekt, dersom du ikkje vil at framande skal finne ut kor mykje du veg...

Og jammen fekk eg awardar i bøttevis... Trur eg? Ja, ja, her er to i alle fall! :)

TUSEN TAKK ASTRID! FOLE KJEKT Å FÅ DESSE FINE UTMERKELSANE AV DEG!

Sender utfordringa vidare til Elin Anita og Anette Willemine! Saman med awardane selvfølgelig!